روند آب بندی لبه تخته سه لا از تخته سه لا فیلم با چهره چیست؟

تخته سه لا ماده اصلی برای ساخت و سازهای با کارایی بالا و کفپوش های صنعتی است. از مقاومت ساختاری عالی ، مقاومت در برابر سایش سطح و مقاومت در برابر آب و هوا برخوردار است. در کاربردهای عملی ، جذب آب لبه ، ترک خوردگی و کپک اصلی ترین عوامل مؤثر بر دوام و عمر آن است. برای رفع این مشکل ، آب بندی لبه به بخش مهمی از روند تولید تبدیل شده است. از طریق فناوری آب بندی حرفه ای ، رطوبت و مقاومت در برابر خوردگی تخته سه لا می تواند به طور قابل توجهی بهبود یابد ، می توان لایه برداری لایه ای را کاهش داد و چرخه عمر محصول در محیط های سخت قابل افزایش است.
فرآیند آب بندی لبه یک فرآیند عملکرد سیستماتیک است که معمولاً شامل شش مرحله اصلی است: پیش درمانی لبه ، انتخاب پوشش آب بندی لبه ، کنترل روش پوشش ، خشک کردن و پخت ، پوشش مکرر (در صورت کاربرد) و بازرسی با کیفیت. هر پیوند به طور مستقیم بر اثر آب بندی لبه نهایی و ثبات آن تأثیر می گذارد.

پیش درمانی لبه
بعد از اینکه تخته سه لا فیلم با فشار داغ ، خنک و اره شده است ، ساختار فیبر چوب در چهار طرف تخته در معرض قرار می گیرد. به منظور بهبود چسبندگی و نفوذ پوشش آب بندی لبه ، ابتدا باید از نظر جسمی تحت درمان قرار گیرد. روشهای متداول عبارتند از:
ماسه های دستی یا اتوماتیک: از کاغذ ماسه ریز استفاده کنید تا لبه ها را به طور مساوی برای از بین بردن آستانها و الیاف شل استفاده کنید.
دمیدن گرد و غبار دمیدن: از یک اسلحه هوای پر فشار یا تجهیزات خلاء صنعتی برای از بین بردن پودر چوب باقیمانده استفاده کنید تا از تأثیر چسبندگی پوشش جلوگیری شود.
تشخیص رطوبت: اطمینان حاصل کنید که میزان رطوبت لبه چوب در محدوده معقول ، معمولاً 8 ٪ -12 ٪ ، برای جلوگیری از حباب یا ریختن روکش پس از آب بندی لبه است.
پیش درمانی Edge اولین قدم برای اطمینان از پایداری فرآیند آب بندی لبه است.

انتخاب پوشش آب بندی لبه
سناریوهای مختلف برنامه برای عملکرد آب بندی لبه نیازهای مختلفی دارند و انتخاب پوشش مستقیماً با اثر محافظ مرتبط است. پوشش های مهر و موم شده لبه اصلی که در حال حاضر در صنعت مورد استفاده قرار می گیرند ، عمدتاً شامل موارد زیر است:
عامل آب بندی لبه رزین فنلی: مناسب برای پانل های پوشیده از فیلم فنولیک ، با سازگاری زیاد با مواد فیلم سطحی.
پوشش ضد آب اکریلیک: کم هزینه ، مناسب برای سناریوهای استفاده عمومی در فضای باز یا کوتاه مدت.
پوشش پلی اورتان: چسبندگی بالا ، مقاومت شیمیایی قوی ، مناسب برای محیط های با فرکانس بالا و ساختمانی مرطوب.
رنگ آب بندی لبه نافذ مبتنی بر روغن: دارای نفوذپذیری فیبر چوب خوب است که می تواند اثر آب بندی لبه را بهبود بخشد.
سیلر لبه باید ضد آب ، ضد کپک ، مقاوم در برابر آب و هوا و مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش باشد و استانداردهای حفاظت از محیط زیست را رعایت کند تا از انتشار مواد مضر در طول استفاده بعدی جلوگیری شود.

عملکرد پوشش آب بندی لبه
عملکرد پوشش یکی از مهمترین پیوندها در این فرآیند است که یکنواختی ضخامت پوشش ، اثر نفوذ و ظاهر کلی را تعیین می کند. روشهای روکش متداول به شرح زیر است:
مسواک زدن (دستی): مناسب برای اندازه های سفارشی یا دسته های کوچک تخته ، عملکرد انعطاف پذیر ، اما راندمان پایین و قوام ضعیف.
نورد یا خراش: ضخامت سیلر لبه توسط تجهیزات کنترل می شود ، مناسب برای خطوط تولید استاندارد.
پاشش (اتوماسیون): از یک سیستم پاشش خودکار برای دستیابی به راندمان بالا ، دقت بالا و بدون آب بندی لبه زاویه مرده ، مناسب برای تولید صنعتی در مقیاس بزرگ استفاده کنید.
ضخامت پوشش ایده آل باید بین 50 تا 100 میکرون در هر فیلم خشک کنترل شود تا از مقاومت محافظت بدون تأثیر در تحمل ضخامت تخته اطمینان حاصل شود.

خشک کردن و درمان درمان
پس از اتمام پوشش ، لازم است که وارد مرحله خشک کردن و پخت شود تا روکش بتواند واکنش متقابل را تکمیل کند و به طور محکم به سطح لبه تخته پایبند باشد. روشهای خشک کردن را می توان به:
خشک شدن طبیعی در دمای اتاق: مناسب برای درزگیرهای لبه با هدف عمومی ، که برای درمان کامل به 12-24 ساعت نیاز دارند.
خشک کردن اجباری هوای گرم: استفاده از کوره های هوای گرم یا اتاق های خشک کردن برای تسریع در روند پخت ، کوتاه کردن دوره ساخت و ساز و بهبود راندمان تولید.
پخت سریع مادون قرمز: برای دستیابی به شکل گیری کامل فیلم در مدت زمان کوتاه برای خطوط تولید سریع بالا استفاده می شود.
در طی فرآیند خشک کردن ، از جمع آوری چندین تخته به صورت همپوشانی خودداری کنید تا از چسبیدن لبه ها به یکدیگر یا ترک مارک جلوگیری کنید .